Wool Week Amsterdam Expo
Pistache, Frederiksplein 6 – 5/8 november
DE GEITENWOLLEN SOK – Bas Kosters & Granny’s Finest
De geitenwollen sok is met verhalen en associaties omgeven.
Zo heeft de wol van de geit niets te maken met de authentieke sok, maar wel wordt dit dier in de geschiedschrijving geassocieerd met keuterboeren en landarbeiders. De herkauwer werd getypeerd als ‘koe’ van de armen, die op hun beurt de grof gebreide sokken droegen om zich te beschermen tegen kou. Vermoedelijk heeft de grijs gemêleerde klassieker – die door de boerin werd gebreid van schapenwol – hieraan zijn naam te danken.
In de jaren zeventig van de vorige eeuw groeide de term ‘geitenwollen sok’ uit tot synoniem
voor – zoals de van Dale het omschrijft – ‘wat wereldvreemde, non-conformistische sociale hervormers’ die buiten de gangbare maatschappij om op alternatieve wijze hun weg zochten.
De laatste jaren wordt de term opnieuw vaak gebruikt om aan te geven dat duurzaam geproduceerde kleding niet hoeft samen te gaan met een ‘geitenwollen sokken imago’ en dus modieus kan zijn.
DE GEITENWOLLEN SOK VAN BAS KOSTERS
Voor de Wool Week expositie heeft ontwerper Bas Kosters in samenwerking met drie grannies van Granny’s Finest zijn visie op de geitenwollen sok gebreid.
Wat vormde het uitgangspunt voor jouw visie op de geitenwollen sok?
Bas Kosters: ‘Ik vroeg me af hoe het mogelijk is dat een product – de geitenwollen sok – een benaming wordt voor een bepaald soort persoon. Een ludieke en humoristische gedachtegang. Eigenlijk is het antropomorfisch denken over een sok. Vanuit een grote voorliefde voor antropomorfisme (het toekennen van menselijke eigenschappen aan niet menselijke wezens), poppen en karakters heb ik de geitenwollen sok een gezicht gegeven.’
Hoe was het om samen te werken met drie breiende dames van Granny’s Finest om je ontwerp te realiseren?
Bas Kosters: ‘Ik was best zenuwachtig toen ik de Granny’s – Petri, Susanne en Yvonne – vertelde over mijn plan om een oude, grijze sok te gaan breien. Het voelde alsof ik een spreekbeurt moest houden. Gelukkig vonden ze het leuk om aan mijn project mee te werken, want ik kan zelf niet breien.’
Ben je tevreden met het resultaat?
Bas Kosters: ‘Het project bleek wel wat ambitieus, maar de drie Granny’s kwamen constant met ideeën om het project tot in de puntjes af te ronden.
Ik kan met recht zeggen dat wij allen zeer trots zijn op het resultaat, maar vooral ook op de leuke tijd die we samen hebben gehad. Het was een heel bijzonder project. Wat mij opviel is dat breien een ambacht is dat zich met de jaren ontwikkelt. Er komt zoveel bij kijken. Ik vind het heel goed dat Granny’s Finest er voor zorgt dat deze kennis niet verloren gaat.’
GRANNY’S FINEST
Granny’s Finest is een modemerk dat breiende ouderen koppelt aan jonge modeontwerpers. Hiermee komen traditionele, ambachtelijke technieken samen met eigentijds design, maar dient de onderneming ook een maatschappelijke missie. Jip Pulles en Niek van Hengel zijn de initiatiefnemers van Granny’s Finest dat in 2009 werd opgericht.
Hoe gaat Granny’s Finest te werk?
Niek van Hengel: ‘We organiseren handwerkclubs voor senioren, zodat ze gezamenlijk hun hobby kunnen uitoefenen en zo de eenzaamheid kunnen tegengaan. Het ontwerp van Granny’s Finest is in handen van jonge creatieve talenten. Op deze wijze leren generaties van elkaar, wat resulteert in producten die van hoge kwaliteit zijn. Granny’s Finest is momenteel actief in Rotterdam, Amsterdam, Den Haag, Utrecht en Eindhoven.’
De Granny’s werken graag met wol?
Niek van Hengel: ‘Dat klopt. Het feit dat Granny’s Finest werkt met kwalitatief hoogwaardige materialen maakt het handwerken voor de ouderen nóg leuker!
Omdat wol een natuurlijk product is heeft het vele mooie eigenschappen. Door te werken met wol gaan de ontwerpen van Granny’s Finest langer dan één seizoen mee. Hiermee heeft de collectie naast een sociaal ook een duurzaam karakter.’
Hoe heb je de samenwerking met Bas Kosters en de Granny’s ervaren?
Niek van Hengel: ‘Deze was heel bijzonder. De aanwezigheid van Bas Kosters zorgde voor veel levendigheid en gezelligheid. Ik denk dat zijn ideeën en creativiteit in combinatie met de ambachtelijke vaardigheden van de grannies tot een bijzonder interessant eindresultaat hebben geleid.’